przygarbić się

przygarbić się: przygarbić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'stać się zgarbionym, skrzywić sobie kręgosłup, pochylić się ku ziemi, nabawić się garbu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przygarbił się po chorobie. Pies przygarbił się ze starości. Dom się przygarbił. Przygarbiła się, szyjąc na maszynie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

przygarbić — dk VIa, przygarbićbię, przygarbićbisz, przygarbićgarb, przygarbićbił, przygarbićbiony rzad. «nieco zgarbić; przygiąć» Przygarbić plecy. Szedł przygarbiony pod ciężarem plecaka. przygarbić się «stać się zgarbionym; pochylić się ku ziemi»… … Słownik języka polskiego
przygiąć — dk Xc, przygiąćgnę, przygiąćgniesz, przygiąćgnij, przygiąćgiął, przygiąćgięła, przygiąćgięli, przygiąćgięty, przygiąćgiąwszy przyginać ndk I, przygiąćam, przygiąćasz, przygiąćają, przygiąćaj, przygiąćał, przygiąćany «zgiąwszy przychylić,… … Słownik języka polskiego
skulić — dk VIa, skulićlę, skulićlisz, skul, skulićlił, skulićlony, skulićleni «skurczyć, zgiąć, pochylić, zwykle części ciała» Skulić ramiona. Skulić głowę ze strachu. Skulić nogi z zimna. Siedział skulony na tapczanie. skulić się «skulić, ściągnąć… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias